Δηλώνω περήφανος που είμαι vegan

Πολλές φορές σε συζητήσεις με κόσμο όπου δέχομαι ερωτήσεις γιατί είμαι vegan ακούω ενοχικές απολογίες του τύπου: "Εγώ δεν είμαι και πολύ του κρέατος. Μια φορά την εβδομάδα και αν". Ωστόσο, συνήθως υπάρχει επικοινωνιακή διαμάχη όταν στην συζήτηση ορισμένοι αρνούνται να αποδεχθούν την δική μου ηθική τοποθέτηση ότι έγινα vegan γιατί δεν μ' αρέσει ο τρόπος με τον οποίο φέρονται οι άνθρωποι στα ζώα. Ακούω αστήρικτα επιχειρήματα του στυλ ότι η εξέλιξη του ανθρωπίνου γένους συνέβη γιατί οι πρόγονοι μας άρχισαν να κυνηγούν και να τρώνε κρέας αλλά και ότι η πνευματική ανωτερότητα μας δίνει το δικαίωμα να συμπεριφερόμαστε στις άλλες μορφές ζωής του πλανήτη όπως μας συμφέρει. Η προσέγγιση αυτή, αν με ρωτάτε, είναι απάνθρωπη και αριβίστική. Μια μεγάλη ακόμη μερίδα του κόσμου γύρω μας δεν συγκινείται ούτε από την οικολογική καταστροφή που συντελείται με την κλιματική αλλαγή,  ούτε έχει την παραμικρή ενσυναίσθηση των βασανιστηρίων που βιώνουν τα ζώα εδώ και αιώνες για να εξασφαλιστεί μια ψεύτική και υπερκαταναλωτική ευζωία. Το κομμάτι της ενσυναίσθησης  τονίζεται  και σ'  ένα καινούριο διαφημιστικό σπότ από το Ισραήλ το οποίο επιχειρεί να πετύχει αυτό που πρέπει: να συνδέσει την φρικτή αλήθεια των σφαγείων με τις ζουμερές ερεθιστικές μπριζόλες που φτάνουν στο πιάτο των κρεατοφάγων. Προσωπικώς, δηλώνω περήφανος που είμαι vegan.